ESU 31650/-51/-52/-53 - DB (DRG) BR 80 - DC/AC - Engineering Edition

Het standaard stoomlocomotievenprogramma van de Deutsche Reichsbahn-Gesellschaft (DRG) omvatte ook een drieassige serie voor zwaar rangeerwerk. Voor deze serie stelde de DRG een maximale aslast van 17,5 ton vast, die dankzij diverse trucjes tijdens de afname slechts matig werd overschreden met 18,1 ton. Deze serie maakte optimaal gebruik van de spoorvoorzieningen op rangeerterreinen en in industriegebieden nabij grote steden. In tegenstelling tot de talrijke, veelal grotere locomotieven uit de tijd van de staatsspoorwegen, waren de 80 locomotieven zowel krachtiger als zuiniger. Vanwege hun krachtige ketels kregen de drieassige locomotieven de bijnaam "Bulli". Ondanks de onmiskenbare voordelen van het moderne ontwerp beperkte de DRG zich vanwege de moeilijke economische situatie tot de 39 exemplaren die in 1928 en 1929 werden aangeschaft. Meestal op stations voor reizigers scheurden de locomotieven over de rails met de maximaal toegestane snelheid van 45 km/u (28 mph). In 1966 waren de betrouwbare locomotieven verdwenen van de rangeerterreinen van beide Duitse spoorwegen. V60's van beide ontwerpen leverden een vergelijkbare trekkracht, maar waren door hun hogere topsnelheid nog veelzijdiger. Met hun leeftijd van nog geen 40 jaar waren de locomotieven uit de jaren 80 echter nog lang niet verouderd. Beide spoorwegen gebruikten de Bullis in reparatiewerkplaatsen of verkochten ze aan industriële bedrijven of kolenmijnen, die dankbaar gebruik maakten van de beproefde locomotieven. Zo zwoegde een handvol locomotieven uit de jaren 80 in kolenmijnen in het Ruhrgebied. Daar werden ze zelfs ingezet voor het trekken van interne reizigerstreinen. De laatste operationele Bullis waren de 80 036 en 80 039 van de Hamm Museumbahn, die werden overgedragen aan de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM) in Nederland. De 80 009 van de Deutsche Reichsbahn geniet een bijzondere status: het is de enige locomotief van de staatsspoorwegen die tijdens de DDR-periode aan een particulier werd verkocht. Met veel moeite kreeg machinist Klaus Hollenbach in 1981 de locomotief in handen, transporteerde deze op eigen kracht en bouwde op zijn privéterrein een locomotiefloods en een kort zijspoor voor zijn 80 009, die in 1982 met behulp van twee mobiele kranen op de rails werd gehesen.